---

Het Brasilia National Park, beter bekend onder de bijnaam "Água Mineral", is een Braziliaanse beschermingseenheid met integrale bescherming van de natuur gelegen ten noordwesten van het Federaal District en in de centrale regio van de staat Goiás.



Het park heeft een oppervlakte van 42 383 ha, ongeveer 423 8 km², met grondgebied verdeeld over de administratieve regio's Brasília, Brazlândia en Sobradinho en de gemeente Padre Bernardo. Het bestuur valt momenteel onder de verantwoordelijkheid van het Chico Mendes Institute for Biodiversity Conservation (ICMBio).



Tijdens de goudcyclus werden de extracties in de Pirenópolis-regio, in Goiás, naar de kust van Bahia getransporteerd, door de regio waar het park zich vandaag bevindt. Daar was er de "telling", die zijn naam gaf aan de chapada die in de plaats bestond.



De aanleg van het park op 29 november 1961 houdt rechtstreeks verband met de bouw van Brasília. Dankzij overeenkomst met het ministerie van Landbouw kon Novacap een kwekerij onderhouden voor de bebossing van de nieuwe hoofdstad, in een deel van het gebied van het toekomstige park.



Attracties



De belangrijkste attractie van het park zijn de poelen gevormd uit de waterputten, die zijn ontstaan ​​aan de oevers van de Camp Stream vanwege de zandwinning die plaatsvond vóór de oprichting van Brasília. Het park heeft ook twee overdekte paden, die van Capivara, die ongeveer 20 minuten duren, en die van Cristal Água, die ongeveer 1 uur duren.



Klimaat



Het overheersende klimaat in de regio, volgens de Köppen-classificatie, is "tropische savanne", met de concentratie van regen in de zomer. Het regenseizoen begint in oktober en eindigt in april, goed voor 84% van het jaartotaal. Het meest regenachtige kwartaal is van november tot januari, waarbij december de maand is met de meeste regenval van het jaar. Het droge seizoen loopt van mei tot september, en in het droogste kwartaal (juni / juli / augustus) vertegenwoordigt de neerslag slechts 2% van het jaartotaal. In termen van jaartotalen varieert de gemiddelde jaarlijkse neerslag in het Federaal District tussen 1.200 en 1.700 millimeter.



De relatieve vochtigheid van de lucht daalt van waarden boven de 70%, aan het begin van de droogte, naar minder dan 20% aan het einde van de periode. Samenvallend met de heetste periode, in de maanden augustus en september, kan de luchtvochtigheid 12% bereiken, de typische droogte van de woestijn (FERRANTE et al, 2001).



Hoewel het klimaat van het Federaal District als tropisch is geclassificeerd, hangt de thermische perceptie van mensen af ​​van de combinatie van verschillende klimatologische elementen, zoals: temperatuur, relatieve vochtigheid, dampspanning, ventilatie en zonnestraling. Zo veroorzaakt de lage luchtvochtigheid in de droge periode, in combinatie met langdurige blootstelling aan de zon, een gevoel van ongemak. Dit ongemak wordt echter verzacht door blootstelling aan de wind (FERRANTE et al, 2001).



Volgens Köppen wordt het klimaat van het Federaal District vertegenwoordigd door drie eenheden: Aw, Cwa, Cwb. (ATLAS DO DISTRITO FEDERAL, 1984).



De Aw-unit heeft een maandelijkse temperatuur boven de 18 ° C. Deze eenheid is niet geregistreerd in het Nationaal Park van Brasilia, aangezien het zich op een hoogte van meer dan duizend meter bevindt.



Het klimaat van het CWa-regime is geconditioneerd op de temperatuur van de koudste maand, onder 18 ° C en de warmste maand, met een gemiddelde boven 22 ° C. Dit temperatuurregime komt voor in bijna het hele deel van het Nationale Park van Brasilia met een hoogte van minder dan 1.200 m.



Het klimaat voor de CWb-unit heeft een temperatuur van de koudste maand onder de 18 ° C en de warmste maand, met een gemiddelde van onder de 22 ° C. Deze eenheid komt overeen met de hoogste delen van het Federaal District. Het parkgebied bevindt zich in Chapada da Contagem, langs de gehele noord- en westuitbreiding van de huidige beschermingseenheid.



Hydrografie



De hydrografie van het studiegebied wordt gevormd door stromen die ontstaan ​​in het contact van de Chapada da Contagem met de Depressie van Paranoá. De beken die zich in het Nationale Park van Brasilia bevinden, zijn zijrivieren van de Paranoá-rivier. Volgens Novaes Pinto (1986) heeft het hydrografienetwerk in relatie tot het Paranoá Semidome een ringvormig patroon. Lokaal hebben deze waterwegen een patroon dat normaal parallel loopt in west-oost richting met een lichte kromming naar het zuidoosten richting het Paranoá-meer. In de steilere delen, waar ondiepe bodems zoals Cambisols zich bevinden, zijn de afvoernetwerken dichter, vooral in de hellingeenheid. Dit komt omdat de ondiepe bodems een lage infiltratiecapaciteit hebben en snel verzadigd raken, waardoor er oppervlakte-afstroming ontstaat, die de ravijnen vormt. Op sommige vochtige punten in het Nationale Park van Brasilia zijn kleine lagunes, die te zien zijn op satellietbeelden. De belangrijkste deelstroomgebieden van het Brasília National Park zijn de Bananal-stroom en de Torto-stroom, die de Santa Maria-stroom als belangrijkste zijrivier heeft. Deze stroom voedt de dam met dezelfde naam en beslaat het grootste stroomgebied in het park. In de hoge porties vallen Córregos Três Barras en Córrego Tortinho op, die een grote uitbreiding van het Nationaal Park baadt.

---